7 Temmuz 2013 Pazar

BEHÇET NECATİGİL




BEHÇET NECATİGİL


            Aralarında ecelerin ecesi Elisabeth’in de bulunduğu 12 soyguncu aile güzelim mavi gezegeni hallaç pamuğu gibi attırırken uçsuz bucaksız evrende toz kadar yeri olmadığını unutmayan, ve çıldırmak istemeyen biz ölümlüler için tek sığınak sanattır, şiirdir.
            Bugün de şiirimizin başka bir ustasına, alçakgönüllülüğün, efendiliğin canlı simgesi Behçet Necatigil’e kulak verelim; Yapı Kredi yayınlarının bastığı, Ali Tanyeri  ile Hilmi Yavuz’un hazırladıkları Şiirleri’inden seçiyorum okuyacaklarınızı.

HALTERCÜMESİ

                                               Yılların çarmıhında vücudumu günler,
                                               Taşa tuttu.
                                               Çivilenip kaldı ufkumda,
                                               Mevsimler var, yağmur bulutu.

                                               Kapalı kaynar tencerem bilinmez,
                                               Et mi pişer, dert mi pişer.
                                               Çağırmadılar ki beraber gidelim,
                                               Gittiler birer ikişer.

                                               Hâtıralar bana gelmekte,
                                               Tamamen aldanmışlar.
                                               Bir sır gibi ele verdi beni
                                               Kuyularda kalmışlar.

                                               Ümitlerim, ne var ne yok, bitti;
                                               Nöbete geçti korkular.
                                               Üstüme çevrilen aydınlıklar içinde,
                                               Gece- - beni kurtar!
                                                                                                                      1940.
ŞAYET AŞK

                                               Şayet aşkın tohumu
                                               Düşmüşse gönlüne
                                               Suyunu esirgeme,
                                               Aşkın hakkını yeme.
                                               Pişman olursun ömrünce.

                                               Sana gölge verecek dallar
                                               Fışkırır ancak gençlikten,
                                               Büyüt bu fidanı ey genç
                                               Hazır yeşermişken!

                                               Ne demek istediğimi
                                               Ömrünün ortalarında
                                               Ansızın anlarsın
                                               Alkol kana yayılınca.
                                                                                                                      1948.
İDAM MANGASI

                                               Yüzlerce karşınızda
                                               Anlamak hangi birini
                                               Çıkarın aradan
                                               Gereği düşünüldü
                                               İdam!

                                               Belki suçsuz kurtulurdu
                                               Sırada dosyalar var
                                               Yakınlıklar uzakta
                                               İdam!

                                               Dostluklar, evlilikler, gizli sevdalar
                                               Çok
                                               Seçilir rastgele biri
                                               Çıksın aradan
                                               İdam!

                                               Sonradan pişmanlıksa
                                               Katlanırız vakit yok
                                               Yok olsun birinden biri
                                               İdam!

                                               Yerimde başkası
                                               Olsa unutmak
                                               Benden beter beni
                                               İdam!
                                                                                                                      1978.
ATATÜRK’Ü DUYMAK

                                               Ulu rüzgârlar esmedikçe
                                               Yaşamak uyumak gibi.
                                               Kişi ne zaman dinç
                                               Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi.

                                               Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?
                                               Sürdüğün tarlalarda sevginle serpildik,
                                               Ekmek olmak için önce
                                               Buğday olmak gibi.

                                               Silinir sözlüklerden sen hatıra geldikçe
                                               Cılız sözler: usanmak, yorulmak, durmak gibi.
                                               Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene,
                                               Bir ışık-kaynak gibi.

                                               En yakınlar zamanla fersahlarca uzak gibi:
                                               Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz.
                                               Daha da yakınsın, daha da sıcak.
                                               Bıraktığın toprak gibi.

                                               Kaç Türk var şu dünyada, bir o kadar susuz:
                                               Hepsinin gönlünde sen; bir pınar bulmak gibi.
                                               Ancak senin havanda sağlıklar, esenlikler;
                                               Olmaya devlet cihanda Atatürk’ü duymak gibi.
                                                                                                                                 1979.
            Canım güzel soylu Ustacığım, ne büyük talih seninle aynı topraklarda doğup yaşamış olmak!
                                                                                  Güncel Mersin,Edebiyat G. 3 Temumz 2013.
                                  
                                                                                                                                                        
                       

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder