19 Şubat 2013 Salı

MASAL DÜNYASI




MASAL DÜNYASI

            Sevgili dostum Oğuz Tansel’in kızlarından Aysıt Tansel, babasının çeşitli kitaplarından seçtiği şiirleri, İngilizce çevirileriyle birlikte kitaplaştırmış; Elips Kitap da özenle basmış.
            Şiirlerin İnglizce’ye çevrilmesini,  Nilüfer Mizanoğlu Reddy, Tozan Alkan, İlyas Halil, Nezih Dnur, Talât S. Halman ve Aysıt’ın kendisi üstlenmiş; Halman kitaba bir önsöz, Aysıt da bir sunuş yazmışlar; Nuri İyem’in, Metin Eloğlu’nun, Orhan Taylan’ın çizimleriyle bezenmiş yapıt.
            Oğuz Tansel, Anadolu’nun has çocuklarından biriydi; halkının yüzlerce, binlerce yılda biriktirdiklerini çok iyi özümsemiş, yaşadığı günün diliyle anlatmıştı; hem kendisinin, hem halkının çektiği acıları, çaresizlikleri, öfkeleri, Nasreddin Hoca’ya özgü ince alayla dile getirmeyi biliyordu.
            Kitap bunun somut örnekleriyle dolu; en iyisi onu edinip okumanız elbet; ben şöyle küçük bir tadımlık sunayım.
YÖRÜK KIZI

                                               Çaresizlik, Göktepe’den yola vurmuş;
                                               Korku gözlerinde gelir, yükü sırtında.
                                               Saçları dağ, elleri kekik kokar;
                                               Sakız satar, bulgurla, unla.

                                               İki büklüm, yumula yumula yollarda;
                                               Geç kalmış göçmen kuş misali.
                                               Tavşan yüreklim, dualar boş,
                                               Uzanmaz yere göklerin eli.

                                               Yaylada aşk var ekmek yok.
                                               Gözümde dağlar, aklımda Mayku.
                                               Uuyy anam, bitip tükenmez çile
                                               Korkarım, yol keser elin soysuzu.

                                               Yörük kızı uyanık rüyâ görür:
                                               “Kızlarpınarı”nın köpüklü suyu
                                               Öpünce kanlı ayaklarını,
                                               Akıp gider açlığı, yorgunluğu.

                                               Esmerin elleri dermiş kök, kök,
                                               - Bulgurla unla sakız var.
                                               Dağlar, sabrınızı kırıverin,
                                               Gürül gürül gücünüz var.

SALKIM SÖĞÜT

                                               Ayrılıktan eğlim eğlim dalların,
                                               Düşüncelere dalmışsın kapkara.
                                               Başın yerde, gözlerini mi yitirdin?
                                               Gölgen toprağa uzanmış, düşüncelerin suya.

                                               Toprak adamına benzer duruşun,
                                               Ağacım, bana da ver sabrından.
                                               Yapraklarında taze ay ışığı,
                                               Bezgin değilsin yaşamaktan.

                                               İyi insanların düşünü azma
                                               İçli türküler söyleyerek geceleri.
                                               Bu yoldan hırlı geçer, hırsız geçer,
                                               Yalnız, can dayanmaz ayrılığa.

                                               Büklüm büklüm dalların “dönen yerleri
                                               Tel tel nakış, kimseye deme.
                                               İnsanın insan elinden çektiği,
                                               Ağacım, dert oturdu yüreğime.

                                               Beni, dalların bir hoş eder,
                                               Bir sevgili yakınlığı sarar içimi.
                                               Esmerim, boş ver de gel,
                                                Ekmek, su gibi özledim seni.
            Gördüğünüz gibi, azıcık buruk da olsa, küresel hoyratlığın dünyamızı da, ülkemizi de henüz hallaç pamuğu gibi atmadığı görece mutlu günlerde yazılmış duyarlı dizeler.
            Talihlisin Oğuzcum, bugünlere kalmadan yıldızlara döndün.
                                                                    Edebiyat Galerisi, 16 Şubat 2013

                                              

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder