DOĞAN AVCIOĞLU’NUN KURTULUŞ TARİHİ

DOĞAN AVCIOĞLU’NUN KURTULUŞ TARİHİ


Dünya ve ülkemiz allak bullak ya, yazları Nilgün’le akıl sağılığımızı korumak üzere dönüp eski kitapları, özellikle Mustafa Kemâl’i, Kurtuluş Tarihi’ni yeniden okuyoruz; bu kez önce sevgili Metin Aydoğan’ın “Ülkeye Adanmış Yaşam”’ını bir kez daha bitirdik; ardından, Doğan Avcıoğlu’nun dört ciltlik “Millî Kurtuluş Tarihi”ne daldık. En iyi bildiğimizi sandığımız olayların ayrıntılarını açık seçik öğrenmek çok çarpıcı elbet.
Bunlardan biri, Atatürk’ün ünlü, talihsiz Milli Eğitim Bakanı Dr. Reşit Galip’in ülkenin kurtuluşu için düşünüp önerdiği çözüm yolu. “Türkiye’yi, Anadolu’yu kurtaracak yol nedir?” diye sorduktan sonra şöyle diyor o güzelim devrimci:
“Türk yurdu, ancak Türk köylüsü dünyada olup bitenlerle ilgilenmeye başladığı vakit kurtulacaktır…Biz köylümüzü olaylarla ilgilendirebilir, onun haklarının neler olduğunu ve nasıl elde edebileceğini anlayacak düzeye çıkarmayı becerebilirsek, işte o zaman köylüyü ve köye dayanan memleketi kurtarma olanağına kavuşuruz…Bütün köylü ve halksever kişilerin altında toplanacakları bir tek bayrak, bütün güçleriyle açıp savunacakları bir tek çalışma yolu vardır: Toplumsal köycülük!”
“Herhalde şuna kesinlikle inanılmalıdır ki, hükümet ile köylü arasında, ilerleme ve eğitim düşüncesiyle bütün gücünü bilgisizlik ve yobazlıktan alan zorbalık arasında duran bu ağalar sınıfı kaldıkça hiçbir ciddi uyarma çabasının köylü halka kadar varmasına olanak yoktur. Her şeyden önce aradaki Çin duvarı yıkılmalı, çıkarını yalnız tutuculukta gören eşrafın inatçı direnişi kırılmalıdır.
Ağaların bu zorbalık düzeni nasıl değiştirtirelecektir?
Halkın ve en büyük sınıf olan köylünün bağrından çıkacak bir devrimin ancak iki ilkesi olabilir:
1 – Senetsiz, kanunsuz biçimde köylüyü borçlandıran karakaplı defterleri yok etmek, yâni halkı borç köleliğinden kurtarmak.
2- Büyük toprakları dağıtıp köylüyü kendi payına sahip kılmak. Bu, sermaye ile hükümet nüfuzuna dayanan ağalık zihniyetini, zorbalığı yok edecektir.
Seve seve dövüşüp düşmanı yurda sokmayacak ordu asıl ordu bundan sonra meydana gelecektir. Türkiye’yi kurtarmak, iliciliğe ve uygarlığa kavuşturmak için biricik çıkar yol budur. Bir vuruşta zorbaları ortadan kaldırabiliyor, köylüyü kurtarabiliyor muyuz? Bunu yapabilecek gücü bulabilirsek, yüreklerimizde bu cür’et varsa, hiç durmadan işe girişmeliyiz. Yoksa, işe A’sından başlamalı ve köylüyü örgütlemeye önem vermeliyiz. Bu örgütlenme sayesinde, asal öğelerini doktorlarla öğretmenlerin oluşturacağı bir aydın kadrosu ile sessiz, ama inatçı bir çaba harcayarak köylüyü uyarmalı, hakkını kanun yollarından elde etmesi sağlanmalıdır. Bugünün tehlikesini yok etmeye çalışırken yarını da göz önünde bulunduralım. Her ne olursa olsun, elimiz kolumuz serbest yürüyebilmek için, tutuculuğun sağlam dayanakları, kaleleri olan zorba sınıfıyla çarpışmak gerekecektir. “
Bunlar Ekim 1920’de söylenmiş; Kurtuluş’un Büyük Önderi çok daha öncesinden böyle düşündüğü için, Dr Reşit Galip gibi genç devrimciler kolayca uygulama alanı bulmuşlar; birbirine eklenen yangınlar, sonunda kılıca karşı sabanı güçlendirmek üzere, Halkevleri’yle, Köy Enstitüleri’yle sonuçlanmış. Ama bu atılım, yürürlükteki yalancı talancı anamalcı buyurganlık için Moskova’daki eksik bilgili, zorba, cezacı devrim girişiminden çok daha tehlikeli olduğundan, içerdeki tutucularla ( üstelik bunlar arasında Mustafa Kemâl’in en yakın arkadaşları, Türk siyasetenin en ünlü adları, CHP’nin en ateşli savunucuları vardır ) dış sülükler el ele vermişler, 1939 Nisan’ından başlayarak, Atatürk Devrimi’nin bütün kazanımlarını hızla geri almaya koyulmuşlardır; bu saldırı gönümüzde de sürüyor, ülkemizin yer altı yerüstü bütün kaynaklar; çalışkan, zeki, üretken insanlarının biriktirdiği bütün değerler yağmalanıyor.
Hep vurguluyorum, Fidel Castro ile arkadaşlarının büyük talihi ve başarısı, Atatürk’ün, Dr. Reşit Galip’in, İsmail Hakkı Tonguç’un, Hasan Âli Yücel’in ya da tam iki yüz yıl önce Güney Amerika’da, Bolivar’ın öğretmeni Rodriguez’in tasarladıkları, ama koşullar elvermediği için gerçekleştiremedikleri şeyi; ülkenin en uzak köşesindeki köylüyü uyandırıp devrimi önce yaratıp sonra korumayı sağlatacak biçimde, 365 gün, 24 saat doğru, bilimsel bilgiyle donatmak olmuştur
Paraya tapanların çılgınlığı son sınırına vardı; şu güzelim mavi gezegeni güneş dizgesi soğuyana dek yaşatmak istiyorsak, bütün dünyadaki sivil-asker okutulmuş halk çocuklarına Küba’nın başardığı, Venezüella’nın ABD’nin bütün oyunlarına karşın yeşertmeye çalıştığı atılıma dört elle sarılmak düşüyor.
Yoksa insan soyu tükendi, mavi gezegen soldu diye evrenin kılı bile kıpırdamayacak!
Ulus Gazetesi, 26 Temmuz 2010